Een boekje open

Na het uitgeven van het Bedrijfsmaatschappelijk werk Magazine vroegen mensen mij hoe het magazine tot stand was gekomen. Al enkele jaren terug leek het me geweldig een zakelijk tijdschrift te maken. Geïnspireerd door de boeken van Ellen de Lange-Ros van Faxion, business coach voor zelfstandigen, had ik eerder het plan opgevat een mediation glossy te maken vol met conflict issues, beroemde ruzies, scherpe columns, conflicten & cultuur en verzoeningsrituelen. Maar als zelfstandig ondernemer moet je soms keuzes maken. Ik kreeg steeds meer opdrachten als bedrijfsmaatschappelijk werker en mijn mediation-activiteiten namen daardoor af. Ik besloot me volledig op mijn bedrijfsmaatschappelijk werk-dienstverlening te richten. Zo ontstond het Bedrijfsmaatschappelijk werk Magazine. Het werd een eenmalige jubileumuitgave om het 10-jarig bestaan van mijn onderneming te vieren.

Natuurlijk gaat het maken van een eigen magazine niet zonder slag of stoot. Ik heb een drietal waardevolle lessen geleerd. Allereerst: hoe voorkom ik ‘me, myself and I’, dat het een opdringerige reclamefolder wordt? Een mindmap hielp mij scherp te krijgen wat ik met mijn bedrijfsmagazine wilde. Tientallen onderwerpen en ideeën voor pagina’s werden genoteerd. Het was zoeken naar de juiste balans tussen enerzijds inhoudelijke artikelen en interviews om daarmee te laten zien wat mijn bedrijfsmaatschappelijk werk-dienstverlening inhoudt, anderzijds aandacht voor mijn jarige business. Vele onderwerpen en ideeën hebben het magazine niet gehaald. Maar toen ik eenmaal wist welke andere professionals ik wilde betrekken, ontstond gaandeweg de inhoud. Het vergroten van de mentale veerkracht koos ik als rode draad.

De samenwerking met anderen was een onverwachts genoegen. Zonder uitzondering reageerde iedereen die ik benaderde enthousiast. Verschillende professionals zijn over relevante onderwerpen geïnterviewd, collega bedrijfsmaatschappelijk werkers leverden een bijdrage in de vorm van een blog of een artikel. Want dat kon zomaar een volgende misser zijn: geen aansprekende inhoud voor de lezers. Ik wilde juist dolgraag mijn klanten en opdrachtgevers en de vele professionals waarmee ik samenwerk verrassen met waardevolle verhalen die voor hen relevant zijn of inzicht geven in mijn vakmanschap.

En tot slot de cover. Ik heb lang getwijfeld over wie of wat er op de voorkant van het magazine moest komen. Hoe zorgde ik ervoor dat er geen foute foto op de cover kwam? Het was toch niet nodig om zélf op de voorkant te staan? Ik kon toch ook gewoon een vrolijk plaatje voor de cover kiezen, of iemand anders de eer geven? Maar wie ik het ook vroeg, de reacties waren unaniem: ik moest het zelf doen. En zo maakte fotograaf Simone Remmen tijdens een fotoshoot op een zonnige herfstdag op het Lange Voorhout foto’s die mij cover-proof maakten.

Nieuwsgierig? Schrijf je dan in voor de nieuwsbrief en ontvang gratis de online versie van het Bedrijfsmaatschappelijk werk Magazine.

Deel dit bericht: