Gaat u daar maar liggen

Er klopt iemand op mijn deur. “Kunt u misschien even naar dit wondje kijken, het ziet er een beetje vreemd uit”. De medewerker loopt mijn spreekkamer binnen en tilt zijn shirt meteen omhoog. Hij is in de veronderstelling dat ik de bedrijfsarts ben. Maar natuurlijk, gaat u daar maar liggen.. ;-)

Bij verschillende klanten deel ik de spreekkamer met de bedrijfsarts. Als er een onderzoekstafel staat doet het vaak wat klinischer aan. Regelmatig moet ik uitleggen dat ik als bedrijfsmaatschappelijk werker medewerkers niet behandel. Ik ben geen psycholoog of psychotherapeut. Die hebben gestudeerd  om mensen met bijvoorbeeld depressieve klachten of een persoonlijkheidsstoornis te behandelen. Een medewerker met ernstige angstklachten of met symptomen van een post traumatische stress stoornis (ptss) zal onmiddellijk door de bedrijfsarts naar een psycholoog worden verwezen.

Wanneer ik later een intakegesprek met een medewerkster heb, blijkt dat zij behoorlijk wat klachten heeft. “Ik heb last van spanningen en ben erg emotioneel. Ik slaap al maanden niet goed en loop vaak te piekeren. Als ik op mijn werk ben kan ik me slecht concentreren”. Ze kijkt me vragend aan: “Denk je dat ik overspannen ben of misschien een burn-out heb?”. Daar kan en mag ik geen antwoord op geven. Als bedrijfsmaatschappelijk werker inventariseer ik wel alle klachten die er zijn, maar een diagnose is voorbehouden aan een arts. De bedrijfsarts adviseert de medewerker en de leidinggevende over de beperkingen en de mogelijkheden met betrekking tot de re-integratie. Ook zal de bedrijfsarts de medewerker met psychische of psychosociale problematiek gericht verwijzen. Soms ook naar bedrijfsmaatschappelijk werk.

Wat doe ik als bedrijfsmaatschappelijk werker dan? Ik begeleid medewerkers kortdurend, gemiddeld 4 tot 6 gesprekken. Soms zijn een paar gesprekken al voldoende, soms is er een langduriger begeleidingstraject nodig. Er vinden coachende gesprekken plaats die gericht zijn op het verminderen van de klachten en op het vergroten van de psychische belastbaarheid. Bijvoorbeeld als iemand last heeft van werkdruk en stressklachten of de balans tussen werk en privé is verstoord. Ook gebeurt het dat medewerkers moeite hebben om met veranderingen op het werk om te gaan, zoals bij reorganisaties. Of als er conflicten zijn, ongewenst gedrag (pesten, discriminatie, seksuele intimidatie) of schokkende gebeurtenissen (ongevallen, agressie en geweld). Als iemand ziek is geworden en weer gaat re-integreren kan bedrijfsmaatschappelijk werk ook ondersteuning bieden. Ik spreek veel medewerkers die thuis problemen hebben die het functioneren beïnvloeden (bijv. bij relatieproblemen, mantelzorg, overlijden). Mijn focus is altijd de ‘b’ van bedrijfsmaatschappelijk werk, in de context van het werk. Bij mij geen gesprekken op de sofa, dus hoef je ook nooit te gaan liggen!